بارون که ميباره تو رو ياد من مياره
منتظر ميشينم تا تو برگردي دوباره

هميشه اينجا تو خونه جاي تو خالي مي مونه
تو ديگه بر نمي گردي دل من تنها مي مونه

اگه باز بارون بباره رو کوير خشک و تشنم
من بازم از تو مي خونم که تويي بارون عشقم

اگه باروني ...

به مناسبت تولدم

تولدت مبارک چه حرفه خنده داری
چه فایده داره وقتی تو گل برام نیاری

عجب شبیه امشب داره می سوزه چشمام
دورم شلوغه اما انگاری خیلی تنهام

واسه چی زنده باشم جشن چیو بگیرم
من امشبو نمی خوام دلم می خواد بمیرم

تولدم مبارک نیست دلم گرفته غمگینم
هوای خونه دلگیره تورو اینجا نمی بینم

تولدم مبارک نیست شکسته قلب داغونم
تو نیستیو من از دوریت خودم رو مرده می دونم

هیشکی ...

ساده بودی مث سایه .. مث شبنم رو شقایق 
مث لبخند سپیده .. مث شب گریه‌ی عاشق 

بی تو شب دوباره آینه .. روبروی غم گرفته 
پنجره بازه به بارون .. من ولی دلم گرفته

اگه من عاشق دیوار بودم .. ترک می‌خورد و یه پنجره میشد 
اگه غم چشام‌و آینه می‌دید .. دلش درگیر این منظره میشد 

اگه تنهاییم‌و به شب می‌گفتم .. همه شهرو برام بیدار می‌کرد 
اگه با کوه درددل می‌کردم .. صدام‌و لااقل تکرار می‌کرد

دوستت دارم پریشان‌، شانه می‌خواهی چه کار؟ 
دام بگذاری اسیرم‌، دانه می‌خواهی چه کار؟ 

تا ابد دور تو می‌گردم‌، بسوزان عشق کن‌ 
ای که شاعر سوختی‌، پروانه می‌خواهی چه کار؟ 

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست 
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست 

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک 
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست

برخیز که غیر از تو مرا دادرسی نیست 
گویی همه خوابند، کسی را به کسی نیست 

آزادی و پرواز از آن خاک به این خاک 
جز رنج سفر از قفسی تا قفسی نیست